Over wat ons beweegt
Kinderen doen niets liever dan spelen. Als ze de kans krijgen, spelen ze altijd en overal; het liefst samen met andere kinderen. Veel kinderen met een handicap krijgen die kans niet. De meeste speelplekken zijn voor hen ontoegankelijk. En vaak voelen ze zich er niet welkom.
Van levensbelang
Er zijn zo’n 100.000 kinderen met een handicap in Nederland. Dat zij niet kunnen meespelen is niet alleen verdrietig, het is ook slecht voor hun ontwikkeling. Want spelen is van levensbelang: door te spelen leren kinderen vaardigheden die ze de rest van hun leven nodig hebben. Ze leren voor zichzelf opkomen, rekening houden met elkaar, vriendschappen sluiten en ruzies bijleggen. Al spelend ontwikkelen ze hun motoriek, verleggen ze hun grenzen en groeit hun zelfvertrouwen.
Voor kinderen met een handicap is samen spelen extra belangrijk. Want vaak gaan zij ver van huis naar school en leren ze nauwelijks buurtkinderen kennen. Ze hebben geen vrienden in de buurt, ervaren dat ze er niet bij horen en voelen zich eenzaam. Deze negatieve ervaringen dragen zij de rest van hun leven met zich mee.
Samenspeelplekken
Daarom zijn samenspeelplekken in de buurt zo belangrijk. Op een samenspeelplek kunnen ook kinderen met een handicap meespelen. De speelplek is goed toegankelijk en er is een inclusieve speelcultuur: elk kind hoort erbij en voelt zich uitgenodigd om mee te doen. Zo kunnen ze vrienden maken, groeit hun zelfvertrouwen en voelen ze zich minder eenzaam. En door samen te spelen, ervaren kinderen met en zonder handicap van jongs af aan dat dat iedereen erbij hoort. Door samen te spelen leggen ze de basis voor een inclusieve samenleving.